Yunus işe koyulur,eskiyi yeni eylemek,Sarıcaköy'e can getirmek için çok çalışır.İlk misafiri ise Durak adını verdiği bir karabaş olur.Yaralıdır ve onu iyileştirir Yunus.Daha sonra ise bir keçi gelir,ona da Marale adını verir.Daha sonra araştırdım ki marale bir geyik türüymüş.Hikayede de geyiğe benzediğinden bahsediliyor zaten.Nedense,bu hayvanların Yunus'a gelmesi bana ''Aslanlı Hünkar'ın dergahında bulunan aslan ve ceylanı hatırlattı.Zaman geçtikçe haneler dolmaya başlar.Yunus'un çabaları sonucu,yapacağım benzetmekitabın neresinde geçiyordu hatırlamıyorum,Sarıcaköy bir Umman olmaya ve nehirlerde kendisine yönelmeye başlamıştır.
Yunus yollara çıkar ve Anadolu'yu gezer.Çok farklı yaşamlar,kötülük ve eziyetlerle dolu hayatlarla karşılaşır.Oncallı adlı bir köyde Tapduk adında, erenlerden bir piri ziyaret eder.Ve Niyazabad'da Avşar Baba halifesi Zahir Baba ile tanışır.
Aslında dikkatimi çeken kısımda burada başlıyor.Zahir Baba'da Yunus'u birine benzettiğini söylüyor.Zahir Baba'nın ise bir derdi bulunmaktadır.Bolluktan dert yakınmaktadır ve bunun bir sınav olduğunu düşünmektedir.Yunus ile ''sır'' üzerine bir sohbet yaparlar.
Zahir Ahi Yunus'a gözleri dola dola bir hikaye anlatır.Tam hikaye verilmemiş kitapta fakat Zahir Ahi'nin kendi üzerinden bir masal gibi anlattığı ve onu derin yaralamış,peşini bırakmayan bir olay sanırım.Ne kötü bir şey.Bazen yaptığımız ufak şeyler dahi ileride içimizde bir burukluk veya vicdan azabı olarak kalabiliyor.Daha sonra ise Zahir Baba Yunus'u benzettiği kişinin adının Taybuga olduğunu söyler.Yunus yine şaşırır ve bunun üzerine yine şüpheler ve soru işaretleri zihninde yer alır.
Yunus daha sonra Tapduk Emre'nin ölüm haberini alıyor ve Zahir Ahi de yanında iken ölürse dayanamayacağını düşünerek yeniden yola çıkıyor.
Bu kısım beni çok etkiledi.Düşünsenize,yıllarca onun eşiğinde bulunduğunuz,onun size sundukları sayesinde yolunuzda ilerlediğiniz ve hayatınıza anlam katan kişinin ölüm haberi,üstelik babasından uzak yaşamış birine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder